هر هزارسال، یک بار فرشته ها قالی جهان را در هفت آسمان می تکانند
تا گرد وخاک هزارساله اش بریزد وهربار با خود می گویند:
این نیست قالی که انسان قرار بود ببافد
این فرش فاجعه است.
با زمینه سرخ خون.
و حاشیه های کبود معصیت.
با طرح های گناه و نقش برجسته های ستم.
فرشته ها گریه می کنند و قالی آدم را می تکانند
و دوباره با اندوه بر زمین پهنش می کنند.
رنگ در رنگ. گره در گره. نقش در نقش.
قالی بزرگی است زندگی.
جمله و عکس بعدی در ادامه مطلب
چگونه بر احساس تنهایی نکنیم با آن مبارزه کنیم و از آن رها شویم
قالی ,نقش ,های ,رنگ ,فرش ,گره ,فرشته ها ,می کنند ,با اندوه ,دوباره با ,می تکانندو
درباره این سایت